De Parvati (de vrouw van Shiva) vallei is schitterend zoals ook al te zien was in de vorige blog, aan het einde van de voor normale auto’s berijdbare weg ligt Manikaran, een plaats met warmwater bronnen, deze zijn heilig voor de sikh, er is een grote tempel, hier kun je gratis (een gift is altijd welkom natuurlijk) eten en thee drinken, dit hebben we dan ook gedaan, ook is er een warmwater bad. Uit de bronnen stroomt kokend water, in tegenstelling tot veel van dit soort bronnen is er van zwavel niets te bespeuren. we hebben natuurlijk ook een bad in het (erg) hete water genomen, er worden genezende krachten aan toegeschreven, dus wie weet.
Dinsdag, een verbindings etappe naar Manalli, een prachtige rit, bij de rivier de Beas hebben we nog Masala Chi gedronken, en een soort water spreeuw gezien die steeds onderdook, een filmpje volgt nog. In Manalli even naar een geschikt hotel gezocht want we blijven hier 3 nachten.
In Manalli is een echte mall, met een Honey hut, met heerlijke cappuccino, terug in de bewoonde wereld.
Woensdag, de Rothangpas gedaan, wederom heel heftig, het eerste stuk weg is redelijk tot goed, maar de laatste 5 á 10 km is weer ontzettend, modder, stof, aardverschuivingen, en stukken die zo smal zijn dat er net een vrachtwagen langs kan.
Boven gekomen hebben we een stukje gewandeld, en dat valt niet mee, er zit op die hoogte erg weinig zuurstof in de lucht, maar we hebben de 4000 meter grens gehaald, de hoogste berg in het zicht was 6840 meter, wat een natuur.
Donderdag, sight seeing in Manalli, vandaag een aantal tempels “gedaan”, een ervan lag bij warmwater bronnen en had een badhuis, waar we natuurlijk in geweest zijn, verder twee Tibetaanse kloosters bezocht.
Annelies heeft zelfs op een Jak gezeten, dit hadden we nog moeten missen omdat we niet via Spitti konden reizen.
Ons balkonnetje
Vrijdag, van Manali naar Dharamshala-McLeodganj een mooie maar lange rit door de bergen, onderweg nog een heel oude tempel bezocht, het beeldhouwwerk leek erg op dat in Khajuraho, op het laatst nog door de thee plantages in de Kangra vallei gereden. Onderweg nog een schroef opgepikt dus de band moest ook nog gerepareerd.
Zaterdag, daagje in McLeodganj, dit trekt erg veel “hippies”, het is de plaats waar de Tibetaanse regering in ballingschap zijn zetel houdt, ook de Dalai Lama is hier gevestigd, helaas was hij niet aanwezig, naar later bleek kwam hij op de dag dat wij naar Amritsar gingen.
Bij het hotel liepen een soort otters in de (bijna) droge rivierbedding.
Zondag, rondje McLeodganj, vandaag de kerk van St John in the wildernis, een Joga “tempel” en de tempel waar de Dalai Lama woont gezien, het was verkiezingen voor het Tibetaanse parlement dus er waren erg veel mensen.
In McLeodganj zijn de straatjes erg smal en sommigen worden toch gebruikt voor 2 richtingen, dit geeft nog al eens opstoppingen.
Maandag, de dag dat we naar Amritsar zijn gereden en daar onze eerste rondjes over het complex van de “Goldentempel” hebben gedaan.
Een “super tuktuk”
Uitzicht vanaf het dakterras van het hotel, waar je ook kon eten.
Een grote rij om in de tempel zelf te kunnen komen, binnen mocht helaas niet gefotografeerd worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten