Dinsdag 5-10 Amritsar en terug naar Delhi

We zijn dinsdag een hele dag rond en in de tempel geweest, gewoon om de sfeer mee te maken, het is echt verbazing wekkend, er is b.v. een keuken waar de gratis maaltijden worden verzorgd, 40.000 per dag, dit gaat 7x24 uur door, alles wordt gedaan door vrijwilligers.

Schoenen kunnen bij alle ingangen worden afgegeven, het lijkt bij het grootste afgifte punt wel wat op het systeem in theaters, waar je nummertjes krijgt.

Velen nemen een bad in het heilige water, het is een uitgegraven bassin van 10 meter diep, ook kinderen moeten er aan geloven.

De vloeren zijn schitterend ingelegd met edelstenen, voor zover we kunnen zien is het de zelfde techniek die ook bij de Taj mahal is gebruikt.

 r

Eind van de middag zijn we naar de “border ceremonie” geweest een staaltje groeps psychologie, nationalisme en buurtje pesten. Er staan dikke rijen om er te komen, er zijn meerdere strenge veiligheids controles. De mensen gaan hollend naar de tribunes om een plaatsje te bemachtigen, wij konden rustig aan doen want er is voor toeristen een apart plaatsje gereserveerd.

 

Er zijn vooral veel vrouwen die met vlaggen mogen hollen en dingen mogen doen, als eerste van de ceremonie worden er 2 vrouwelijke militairen (en echt niet de minste) op de grens neer gezet, hou daar als Pakistani maar eens je ogen af. De militairen die dit uitvoeren zijn boven gemiddeld lang, komen de meeste Indiërs maar tot onze schouders, deze zijn net zo lang of langer dan wij zijn.

Op Donderdag zijn we met de trein terug gegaan van Amritsar naar New Delhi, een rit van meer dan 13 uur, “you have taken the slow train” zei de conducteur, dat was dan nog een cadeautje van Praveen, we hadden gelukkig een sleeper class dus ruimte zat.

Op het hoofdstation van New Delhi toch even een paar opnames van de drukte gemaakt, er is overal heel veel bewaking, zelfs met automatische wapens, ook op de trein.

Donderdag, een dagje Delhi, vandaag even naar een “shoppingcenter” gegaan met een taxi, Annelies wilde graag nog wat laten maken van zijde, op de terugweg nog naar de ISKCON tempel geweest, dit is een Hare krisna tempel, we waren net op tijd om het openen van de panelen mee te kunnen maken.

‘s Middags en ‘s avonds nog wat gewinkeld in de buurt, er is daar een behoorlijk moderne winkelstraat, met luxe en veel moderne (lees westerse stijl) winkels.

Maandag 27-9 Parvati vallei t/m 05-10 Amritsar

De Parvati (de vrouw van Shiva) vallei is schitterend zoals ook al te zien was in de vorige blog, aan het einde van de voor normale auto’s berijdbare weg ligt Manikaran, een plaats met warmwater bronnen, deze zijn heilig voor de sikh, er is een grote tempel, hier kun je gratis (een gift is altijd welkom natuurlijk) eten en thee drinken, dit hebben we dan ook gedaan, ook is er een warmwater bad. Uit de bronnen stroomt kokend water, in tegenstelling tot veel van dit soort bronnen is er van zwavel niets te bespeuren. we hebben natuurlijk ook een bad in het (erg) hete water genomen, er worden genezende krachten aan toegeschreven, dus wie weet.

   

 

Dinsdag, een verbindings etappe naar Manalli, een prachtige rit, bij de rivier de Beas hebben we nog Masala Chi gedronken, en een soort water spreeuw gezien die steeds onderdook, een filmpje volgt nog. In Manalli even naar een geschikt hotel gezocht want we blijven hier 3 nachten.

In Manalli is een echte mall, met een Honey hut, met heerlijke cappuccino, terug in de bewoonde wereld.

Woensdag, de Rothangpas gedaan, wederom heel heftig, het eerste stuk weg is redelijk tot goed, maar de laatste 5 á 10 km is weer ontzettend, modder, stof, aardverschuivingen, en stukken die zo smal zijn dat er net een vrachtwagen langs kan.

Boven gekomen hebben we een stukje gewandeld, en dat valt niet mee, er zit op die hoogte erg weinig zuurstof in de lucht, maar we hebben de 4000 meter grens gehaald, de hoogste berg in het zicht was 6840 meter, wat een natuur.

Donderdag, sight seeing in Manalli, vandaag een aantal tempels “gedaan”, een ervan lag bij warmwater bronnen en had een badhuis, waar we natuurlijk in geweest zijn, verder twee Tibetaanse kloosters bezocht.

Annelies heeft zelfs op een Jak gezeten, dit hadden we nog moeten missen omdat we niet via Spitti konden reizen.

Ons balkonnetje

 

Vrijdag, van Manali naar Dharamshala-McLeodganj een mooie maar lange rit door de bergen, onderweg nog een heel oude tempel bezocht, het beeldhouwwerk leek erg op dat in Khajuraho, op het laatst nog door de thee plantages in de Kangra vallei gereden. Onderweg nog een schroef opgepikt dus de band moest ook nog gerepareerd.

Zaterdag, daagje in McLeodganj, dit trekt erg veel “hippies”, het is de plaats waar de Tibetaanse regering in ballingschap zijn zetel houdt, ook de Dalai Lama is hier gevestigd, helaas was hij niet aanwezig, naar later bleek kwam hij op de dag dat wij  naar Amritsar gingen.

Bij het hotel liepen een soort otters in de (bijna) droge rivierbedding.

Zondag, rondje McLeodganj, vandaag de kerk van St John in the wildernis, een Joga “tempel” en de tempel waar de Dalai Lama woont gezien, het was verkiezingen voor het Tibetaanse parlement dus er waren erg veel mensen.

In McLeodganj zijn de straatjes erg smal en sommigen worden toch gebruikt voor 2 richtingen, dit geeft nog al eens opstoppingen.

 

Maandag, de dag dat we naar Amritsar zijn gereden en daar onze eerste rondjes over het complex van de “Goldentempel” hebben gedaan.

 

Een “super tuktuk”

Uitzicht vanaf het dakterras van het hotel, waar je ook kon eten.

   

Een grote rij om in de tempel zelf te kunnen komen, binnen mocht helaas niet gefotografeerd worden.